توسط : مقدمه
اگر تاکنون با خطاهایی مانند:Access to fetch at '...' from origin '...' has been blocked by CORS policy
مواجه شده‌اید، احتمالاً با مفهوم CORS آشنایی اولیه دارید.
CORS یا Cross-Origin Resource Sharing یکی از سازوکارهای امنیتی مرورگرهاست که نقش مهمی در کنترل ارتباط بین دامنه‌های مختلف ایفا می‌کند. در معماری‌های مدرن وب، به‌ویژه در پروژه‌هایی که بخش فرانت‌اند و بک‌اند از یکدیگر جدا هستند، درک صحیح و پیاده‌سازی دقیق CORS یک ضرورت به شمار می‌رود.
CORS چیست؟
- درخواست‌هایی که از یک دامنه به دامنه‌ای دیگر ارسال می‌شوند، به عنوان درخواست‌های بین‌دامنه‌ای (Cross-Origin) شناخته می‌شوند. مرورگرها به دلایل امنیتی، این نوع درخواست‌ها را به‌صورت پیش‌فرض مسدود می‌کنند.
- CORS به عنوان یک مکانیزم کنترلی، به سرور اجازه می‌دهد مشخص کند که کدام دامنه‌ها مجاز به دریافت داده از آن هستند. به بیان ساده‌تر، سرور می‌تواند به مرورگر اعلام کند که دسترسی از یک دامنه خاص به منابعش مجاز است.
چرا CORS اهمیت دارد؟
۱. افزایش امنیت کاربران
- در غیاب CORS، هر وب‌سایتی می‌توانست به اطلاعات حساس کاربر در سایر سایت‌ها دسترسی پیدا کند. این مسأله می‌توانست منجر به سوءاستفاده‌های امنیتی مانند جعل درخواست (CSRF) شود.
۲. پشتیبانی از معماری‌های مدرن
- با رواج استفاده از فریم‌ورک‌هایی مانند React و Vue در بخش رابط کاربری، معمولاً بک‌اند و فرانت‌اند در دامنه‌های متفاوت مستقر می‌شوند. بدون CORS، این ارتباط به سادگی برقرار نخواهد شد.
۳. پیشگیری از خطاهای رایج در توسعه
- در بسیاری از پروژه‌ها، عدم تنظیم صحیح CORS موجب بروز خطاهای فراوانی در هنگام فراخوانی API می‌شود. پیاده‌سازی صحیح آن، مانع از ایجاد مشکلات پیش‌بینی‌نشده در سمت کلاینت خواهد شد.
نحوه عملکرد CORS
- هنگامی که مرورگر با یک درخواست بین‌دامنه‌ای مواجه می‌شود، ابتدا بررسی می‌کند که آیا سرور پاسخ‌دهنده، مجوز چنین درخواستی را داده است یا خیر. این مجوز از طریق ارسال هدرهایی مشخص در پاسخ سرور انجام می‌شود.
- در برخی موارد، پیش از ارسال درخواست اصلی، مرورگر یک درخواست اولیه (Preflight) با متد OPTIONS به سرور ارسال می‌کند تا صحت و مجاز بودن درخواست را ارزیابی کند. این مرحله بیشتر در درخواست‌هایی با متدهای غیرمعمول (مانند PUT یا DELETE) یا دارای هدرهای سفارشی دیده می‌شود.
خطاها و چالش‌های رایج
-
استفاده از کاراکتر
*برای اجازه دسترسی به تمام دامنه‌ها، به‌ویژه در درخواست‌های دارای کوکی یا توکن، ناامن و پرخطر است. -
تنظیمات یکسان برای محیط توسعه و محیط واقعی، می‌تواند آسیب‌پذیری‌های جدی ایجاد کند.
-
نادیده گرفتن CORS در مراحل اولیه توسعه، منجر به بروز خطاهایی می‌شود که در مراحل پایانی پروژه تشخیص آن‌ها دشوارتر است.
راهکارهای پیشنهادی برای مدیریت صحیح CORS
-
فقط دامنه‌های مجاز را تعریف کنید: تعیین دقیق دامنه‌هایی که مجاز به دسترسی هستند، نقش مهمی در کنترل امنیت دارد.
-
از ارسال اطلاعات حساس بدون کنترل دقیق پرهیز کنید: در صورت استفاده از کوکی یا اطلاعات احراز هویت، تنظیمات CORS باید با دقت بیشتری انجام شود.
-
بین محیط توسعه و محیط عملیاتی تفاوت قائل شوید: دسترسی‌ها در محیط واقعی باید محدودتر و امن‌تر باشند.
-
تنظیمات را مستندسازی کنید: تا دیگر اعضای تیم نیز از جزئیات و دلایل تنظیمات آگاه باشند.
نتیجه‌گیری
CORS یکی از مفاهیم کلیدی در توسعه وب مدرن است که علاوه بر جلوگیری از بروز خطاهای رایج، نقش حیاتی در تأمین امنیت کاربران ایفا می‌کند. درک صحیح از عملکرد آن و پیاده‌سازی اصولی، به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد تا ارتباطی ایمن و پایدار میان بخش‌های مختلف سیستم برقرار کنند.
پیشنهاد می‌شود CORS را از همان مراحل ابتدایی طراحی در نظر بگیرید تا پروژه‌ای ایمن، روان و بدون مشکل از منظر ارتباط بین دامنه‌ای داشته باشید.
